نوع فایل: پاورپوینت (قابل
ویرایش)
قسمتی از متن پاورپوینت
:
تعداد اسلاید : 35 صفحه
روشهای برنامهریزی شهری در ایران و جهان
8-1- اولین عملیات شهرسازی
در دوره معاصر
همزمان با منشور آتن در سال 1313 سرتیپ "کریم آقابوذر جمهری"
کفیل شهرداری تهران به روش "بارون هوسمن" شهردار پاریس، خیابانهای جدید تهران را
در بافت قدیم شهر میگشود.
در آن موقع دو دهه از انتشار کتاب "پاتریک گِدِس" به
نام شهرها در تحول (1915) میگذشت. که متدولوژی سنتی شهرسازی که بر یک رشته عملیات
حرفهای و فیزیکی استوار بود را برپایه الگوی علمی (بررسی- تحلیل- طرح) و با درک
همه جوانب و وجوه به طور جامع قرار داد.
نظریات "گدس" مدت 60 سال بر تفکر
شهرسازی علمی سایه انداخت. 25 سال تجربه شهرسازی بعد از جنگ جهانی در اروپا، مشکلات
این رویکرد یا طرز تفکر را به تدریج آشکار ساخت.
ناهمزمانی برنامهریزی شهری در
ایران با جهان یک بار دیگر رخ نمود و در همان حال که طرحهای جامع مورد انتقاد
کوبنده این شهرسازان قرار داشت یعنی در سال 1347 ه.ش طرح جامع تهران با همین سیاق
تهیه[1] و الگوی شهرسازی کشور گشت.
1 – "طرح جامع مهندس فرمانفرمائیان" که بعداً
به تصویب شورایعالی شهرسازی و معماری رسید. 8-2- تغییرات بنیادین در برنامهریزی
طرحهای شهری
از "اواخر دهه هفتاد و اوایل دهه هشتاد میلادی طرحهای
جامع در بیشتر کشورها دستخوش دگرگونی شد و خصلت استراتژیک (راهبردی)
یافت.
برنامهریزی شهری از یک سو به "برنامهریزی فضایی" و از سوی دیگر به "
برنامهریزی عمل" گرایش یافت. یک- برنامهریزی ساختاری
از سال 1968 در
بریتانیا و سپس در آمریکا نضج گرفت.
تفاوت برنامهریزی ساختاری با برنامهریزی
سنتی، علاوه بر افزوده شدن چند مرحله اصلی و مهم دیگر به مرحله برنامهریزی سنتی
یعنی شناسایی، تحلیل، سیاستگذاری و توجه بیشتر به امر برنامهریزی اقتصادی و
اجتماعی میباشد. دو- برنامهریزی مبتنی بر نگرش سیستمی
سیستم، کلیتی است از
عناصری که برای دستیابی به هدفی (یا اهدافی) خاص عمل میکند و شبکهای از روابط
متقابل بین آنها برقرار است و دارای سازمانی خاص از عناصر و روابط است.
تفکر
سیستمی در برنامهریزی شهری ابتدا در ایالات متحده در اوایل دهه 50 با مطالعه سیستم
حمل و نقل دیترویت آغاز شد.
این روش قائل بر تفکری شد که شهر را سیستمی دائماً
در حال تکامل و تحول میدید.
مراحل برنامهریزی سیستمی عبارت است از:
-
تنظیم اهداف کلان و تعیین اهداف خرد،
- بررسی مسیرهای ممکن،
- ارزشگذاری
مسیرهای عمل گزینه، به منظور انتخاب یک مسیر برتر
و اقدام برای اجرای برنامه
شامل اعمال مستقیم و کنترل ممتد. سه- برنامهریزی وکالتی و یا تعاون
برنامهریزی
در طول دهه 60 میلادی راهبرد اصلاحات اجتماعی تحت عنوان
"اقدامات جامعه" مطرح شد که برنامهریزی وکالتی یک شکل آن اقدامات به حساب
میآید.
این نوع برنامهریزی دو هدف کلی دارد:
اول- تعاون در امر برنامهریزی
با افراد یک جامعه به منظور تأمین ابزاری برای شرکت افراد در فرآیند
برنامهریزی
دوم- سمتگیری درجهت رفع تبعیض و محرومیت شهری چهار- برنامهریزی
اختیار راهبردی (Stratigic Choice)
برنامهریزی همواره با مشکل "نامعلومی"
روبرو است. مشکل "نامعلومی" نه تنها از این حقیقت سرچشمه میگیرد که برنامهریزی با
آینده سر و کار دارد،
به طور معمول و سنتی، برنامهریزی در حیطه جنبههای قابل
شناسایی و کنترل (یا آنهایی که تصور میشود قابل کنترل هستند) صورت میپذیرد، اما
نگرش اختیار راهبردی به دنبال تشخیص متغیرهای کنترل ناشدنی (یا قید) و متغیرهای
ناشناخته یا "نامعلومیها" نیز میباشد.
اصول برنامهریزی راهبردی بر کاهشِ
"نامعلومی"، از طریق تعیین تصمیماتی دارد که باعث میشوند در عین حرکت در جهت و
مسیر موردنظر حیطهای از زمینههای اختیار برای آینده محفوظ بماند.
8-6- سابقه
تهیه طرحهای شهری در ایران (تاریخچه شهرسازی و آشنایی با مبانی انواع طرحهای
شهری)
توجه: متن بالا فقط قسمت
کوچکی از محتوای فایل پاورپوینت بوده و بدون ظاهر گرافیکی می باشد و پس از دانلود،
فایل کامل آنرا با تمامی اسلایدهای آن دریافت می کنید.